Kora

Rozmawiałem z korą drzewa ona drzewo dobrze zna
Powiedziała cicho "dotknij ręką nieba"
Wyciągnąłem w gorę ręce
Niebo dało ciepły deszcz
Zwariowałem jak by deszczu było trzeba

Zapytałem kiedyś wróżki czy mi nie zabraknie sił
"Nie zabraknie tylko dotknij ręką nieba"
Rozłożyła karty w koło ja wybrałem jedną z nich
skąd wiedziałem, że tej jednej tylko trzeba.

REF. Prowadzi mnie od lat niewidzialna siła, która nadaje sens i
karze trwać, nie wiele mam tak mało, a przecież tyle,
dlatego wiem, co chciał powiedzieć wiatr

Policzyłem kiedyś wszystko, co mi dało dobry znak
Pod stopami jeszcze mocniej czułem ziemię
Wyciągnąłem w górę ręce
Padał boski, dobry deszcz
Już wiedziałem nigdy, nigdy się nie zmienię

REF. Prowadzi mnie od lat niewidzialna siła....

Przebudzenie

Słuchać w pełnym słońcu,jak pulsuje ziemia,
Uspokoić swoje serce niczego już nie zmieniać
i uwierzyć w siebie porzucając sny to twój bunt przemija, a nie ty.

I nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic naprawdę
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic

Widzdząc parę bobrów przytulonych nad potokiem
nie zabijać ich więcej cieszyć się widokiem,
nie wyjadać ich wnętrzności, nie wchodzić w ich skórę
z tępić w sobie instynkt łowcy, wtopić w naturę.

I nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic naprawdę
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic

Wybrać to co dobre, z mądrych starych ksiąg.
Uszanować swoją godność doceniając ją,
a gdy wreszcie uda się własne zło pokonać
żeby zawsze mieć przy sobie czyjeś ramiona.

I nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic naprawdę
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic

Wyczuć taką chwile w której kocha się życie,
I móc w niej być stale, na wieczność, w zachwycie,
W pełnym słońcu, dumnie, na własnych nogach,
Może wtedy będzie można ujrzeć uśmiech Boga...

Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic naprawdę
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic...

Przejść wielką rzekę bez bólu i wyrzeczeń...

Hiszpańskie dziewczyny

Żegnajcie nam dziś hiszpańskie dziewczyny,               e C h7
Żegnajcie nam dziś marzenia ze snów.                     e G D
Ku brzegom angielskim już ruszać nam pora,               C D e
Lecz kiedyś na pewno wrócimy tu znów.                    e h7 e

        I smak waszych ust hiszpańskie dziewczyny,      e G D
        W noc ciemną i złą nam będzie się śnił.          e G D
        Leniwie popłyną znów rejsu godziny,              C D G
        Wspomnienie ust waszych przysporzy nam sił.      C h7 e

Niedługo ujrzymy znów w dali Cap Deadman,
I głowę baranią sterczącą wśród wzgórz.
I statki stojące na redzie przed Plymouth,
Klarować kotwicę najwyższy już czas.

        I smak waszych ust hiszpańskie dziewczyny...

A potem znów żagle na masztach rozkwitną.
Kurs szyper wyznaczy do Portland i Wright.
I znów stara łajba potoczy się ciężko,
Przez fale w kierunku na Beachie Fairlie Land.

        I smak waszych ust hiszpańskie dziewczyny...

Zabłysną nam bielą skał zęby pod Dover,
I znów noc w kubryku wśród legend i bajd.
Powoli i znojnie tak płynie nam życie,
Na wodach i w portach South Foreland Light.

        I smak waszych ust hiszpańskie dziewczyny...

Plama krwi

Patrz tam leży człowiek
Obok niego drugi łka
Czemu go zabiła czyjaś ręka zła
Zginął tylko za to,
Że harcerzem polskim był
I że o swą Polskę wraz z innymi się bił

Ref. Nie zasypiaj, nie zasypiaj
Tylko patrz!
Jaki piękny lecz okrutny
Jest ten świat

2.Patrz tam leży człowiek
Obok niego plama krwi
Czemu nie mógł istnieć tak jak my
Jak ja i ty
Zginął tylko za to, że człowiekiem wolnym był
I że o swą wolność wraz z innymi się bił

Ref. Nie zasypiaj, nie zasypiaj
Tylko patrz!
Jaki piękny lecz okrutny
Jest ten świat

Strumień

Idę w góry w marzeniach, dalej i dalej
Znajdę to co mi dane, jeszcze odnaleźć
Widzę ślady ogniska, drewno z szałasu
Zapach zupy z śmietnika z resztek zapasów

Strumień cicho szumi w dole
I z drzewami gada
Żeby czas tych dni powrócił
Czy jest na to rada?
Twarze już się rozpływają
Jak na deszczu szyby
Zima ziemią zawładnęła
Zakuła ją w dyby

Dobrze, dobrze się stało, że zima biała
Wspomnień nie zamroziła, bo nie umiała
Bo gdy w twym życiu ciężkie, chwile nastaną
Wszystko diabli gdzieś wezmą, one zostaną

Czy ty pamiętasz jeszcze ogniska płomień
Czy wraca w twojej pamięci dotyk mej dłoni
Gdy wiatr gitary struny trąca leciutko
Wraca wspomnienie lata, ale na krótko

Wieczorem

Wieczorem wieczorem x2
Gdy ogniska płoną już
Wieczorem wieczorem x2
Gasną blaski wszystkich zórz


Ref: x2
Bo wszyscy harcerze to jedna rodzina
Starszy czy młodszy, chłopak czy dziewczyna

II) A nocą, a nocą x2
Gdy na warcie stoisz Ty
A nocą, a nocą x2
Cały obóz mocno śpi

III) A kiedy, a kiedy x2
Już nasz obóz kończy się
To nawet, to nawet x2
My po latach rozpoznamy się

Ballada o Krzyżowcu

Wolniej, wolniej, wstrzymaj konia.     e
Dokąd pędzisz w stal odziany?         A
Pewnie tam, gdzie błyszczą w dali     C
Jeruzalem białe ściany.         D
Pewnie myślisz, że w świątyni
Zniewolony Pan twój czeka,
Abyś przybył Go ocalić,
Abyś przybył doń z daleka

Wolniej, wolniej, wstrzymaj konia.
Byłem dzisiaj w Jeruzalem,
Przemierzałem puste sale,
Pana twego nie widziałem.
Pan opuścił święte miasto
Przed minutą, przed godziną.
W chłodnym gaju na pustyni
Z Mahometem pije wino.

Wolniej, wolniej, wstrzymaj konia.
Chcesz oblegać Jeruzalem.
Strzegą go wysokie wieże,
Bronią go mahometanie.
Pan opuścił święte miasto,
Na nic poświęcenie twoje.
Po cóż niszczyć białe ściany,
Po cóż ludzi niepokoić?

Wolniej, wolniej, wstrzymaj konia.
Porzuć walkę niepotrzebną,
Porzuć miecz i włócznię swoją
I jedź ze mną i jedź ze mną.
Bo gdy szlakiem ku północy
Podążają hufce ludne,
Ja podnoszę dumnie głowę
I wyruszam na południe.